Felsefede ruh, insanın zihinsel ve duygusal hayatının merkezi olarak kabul edilir. Ruh, bedenin ötesindeki bir varlık olarak görülür ve insanların düşünme, hissetme ve irade etme yetenekleri ile ilişkilendirilir.
Felsefede ruh kavramı, tarihsel olarak değişken olmuştur ve farklı filozoflar farklı görüşler ortaya koymuştur. Platon, ruhun ölümsüz bir varlık olduğunu ve bedenin ölümünden sonra da varlığını sürdürdüğünü savunmuştur. Aristoteles ise, ruhun bedene ait bir özellik olduğunu ve bedenin ölümüyle birlikte yok olduğunu düşünmüştür.
Felsefede ruh, insanın düşünce, duygu ve irade faaliyetlerini açıklamak için kullanılan bir kavramdır. Ruhun bilinçli bir varlık olduğu, insanların öznel deneyimlerinin bir kaynağı olduğu kabul edilir. Ruh, insanın kimliğinin temel bir parçasıdır ve insanların diğer canlılardan farklılaşmasını sağlayan özelliklerden biridir.
Ruh kavramı, felsefede tartışmalı bir konudur ve bugün bile farklı felsefi okullar arasında farklı görüşler bulunmaktadır. Ancak, genel olarak ruh, insanın zihinsel ve duygusal hayatının merkezi olarak kabul edilir ve bedenin ötesinde bir varlık olarak görülür.
