Felsefede oluş, bir şeyin meydana gelme süreci veya bir şeyin varlık haline geçmesi anlamına gelir. Oluş felsefesi, var olan şeylerin doğası, kaynağı ve özü hakkında felsefi açıklamalar sunmaya çalışır.
Oluş felsefesi, temel olarak iki ana akımı içerir: birincisi, Parmenides'in savunduğu, değişimin imkansızlığına dayanan değişmezlik doktrini; ikincisi, Heraclitus'un savunduğu, değişimin gerçekliği ve değişenlerin varlığına dayanan değişim doktrini.
Değişmezlik doktrini, var olan her şeyin sabit ve değişmez olduğunu savunur. Bu görüşe göre, değişim illüzyondur ve gerçekliği yalnızca değişmeyen şeyler oluşturur. Parmenides'e göre, gerçeklik sadece "var olan" şeydir ve "olmayan" bir şeyin varlığı söz konusu değildir.
Değişim doktrini ise, var olan her şeyin değiştiğini ve sürekli olarak değişmekte olduğunu savunur. Heraclitus'a göre, değişim gerçektir ve her şey sürekli olarak değişmektedir. Bu görüşe göre, değişim gerçekliğin temelidir ve sabit ve değişmez olan bir şey yoktur.
Oluş felsefesi, geniş bir alanda incelenen bir konudur ve farklı filozoflar tarafından farklı şekillerde ele alınmıştır. Ancak, temel olarak, oluş felsefesi var olan şeylerin nasıl var olduğunu, neyin var olduğunu ve değişimin doğasını anlamaya çalışır.
