Felsefede Logos, kelime anlamıyla "kelime" veya "düşünce" anlamına gelir. Ancak felsefede Logos, daha derin bir anlamı olan ve farklı filozoflar tarafından farklı şekillerde tanımlanan bir kavramdır.
Antik Yunan felsefesinde Logos, evrenin düzenlenmesinde ve işleyişinde bulunan evrensel akıl ve mantık anlamına gelir. Bu evrensel akıl, dünya üzerindeki her şeyin temelinde yatan bir düzen ve anlamı ifade eder. Logos aynı zamanda insan aklının işleyişinde ve doğru bilgiye ulaşmada kullanılan bir araç olarak da düşünülür.
Hristiyan felsefesinde ise Logos, Tanrı'nın evreni yarattığı ve düzenlediği düşüncesiyle bağlantılıdır. Yeni Ahit'te İncil'deki "başlangıçta Logos vardı, Logos Tanrı'ya aitti ve Logos Tanrı'ydı" ifadesi, Logos'un Tanrı'nın evreni yaratan ve düzenleyen yaratıcı gücü olduğunu ifade eder.
Hegel'in felsefesinde Logos, evrensel aklın ve tarihsel gelişmenin bir ifadesidir. Hegel'e göre, tarihsel süreç, Logos'un sürekli bir şekilde kendini gerçekleştirmesi ve evrensel aklın yavaş yavaş kendini fark etmesiyle ilerler.
Günümüz felsefesinde ise Logos, genellikle bilgi ve dil felsefesi alanlarında kullanılmaktadır. Bilgi felsefesi açısından, Logos doğru bilgiye ulaşmada kullanılan araçların doğru kullanımı anlamına gelir. Dil felsefesi açısından, Logos, dilsel ifadelerin anlam ve yapısını inceler ve dilin mantıksal olarak nasıl işlediğini araştırır.
Genel olarak, felsefede Logos, evrenin işleyişindeki evrensel mantığı, insan aklının işleyişindeki doğru düşünme ve bilgiye ulaşma araçlarını, ve dilin işleyişindeki mantıksal yapıyı ifade eder.
