Felsefeye göre gerçeklik, var olanın ve olmayanın ayırt edilmesi ve bilginin nesnel bir şekilde açıklanmasıyla ortaya çıkan bir kavramdır. Gerçeklik, var olan şeylerin ve olayların nesnel, bağımsız ve objektif bir şekilde var olduğu kabul edilir. Gerçekliğin varlığı, insan zihninin duyuları, akıl ve mantık yoluyla doğru bir şekilde algılanması ve anlaşılmasıyla açıklanır.
Gerçeklik, birçok felsefi akımda ele alınmıştır. Örneğin, Platon gibi filozoflar gerçekliğin dünya dışında, ideal formlarda olduğunu savunmuştur. Aristoteles ise gerçekliği doğal dünyanın içindeki maddi varlıklar ve olaylar olarak tanımlamıştır. Modern felsefede ise René Descartes, gerçekliği "düşünüyorum, öyleyse varım" şeklinde ifade etmiştir. Buna göre, gerçekliğin varlığı insan zihnindeki fikirlerle doğrulanabilir.
Gerçeklik kavramı, felsefede epistemoloji (bilgi teorisi) ve ontoloji (varlık teorisi) gibi alanlarda da incelenir. Epistemolojik olarak, gerçekliğin ne olduğu ve nasıl bilinebileceği konusunda sorular sorulur. Ontolojik olarak ise, gerçekliğin ne olduğu, nasıl var olduğu ve nasıl açıklanabileceği konusunda sorular sorulur.
Gerçeklik kavramı, farklı kişiler veya kültürler arasında farklı şekillerde algılanabilir. Bireysel algıların, sosyal ve kültürel faktörlerin ve dönemsel etkilerin gerçeklik anlayışını etkileyebileceği düşünülür. Ancak, felsefe açısından gerçeklik, nesnel bir kavram olarak kabul edilir ve bilgi arayışının temel taşıdır.
